با شکل گرفتن یک جمع هنری ، TCA به فکر جمع بندی و استفاده از تحقیقات در مورد ABC art bund center در شانگهای افتاد . بررسی شبکه ای محصور بین فضاها ، مسیرها و مقیاس را در دستور کار قرار داد.
ساختمان توسط برنامه های فیزیکی متعدد و متوالی از فضاهای باز ، مسیرهای شیب دار سازمان یافته و رابطه دو طرفه با انکان سنجی فضاها دارد .
این فضاها شامل بخش هنری ، آتلیه ها ، موزه ها ، کارگاه های آموزشی ، دانشکده ، فضاهای نمایشگاهی ، سالن های چند منظوره ، کتابخانه ها ، فضاهای استراحت ، کتاب فروشی می باشد که با فضای آزاد و فضاهایی در زیر زمین ارتباط مستقیمی دارد .
زیر زمین
ایجاد یک وید یا فضای خالی ، امکان بالقوه ای برای انجام فعالیت هایی است که از تمام جهات میتواند دیده شود . در این فضا هر اتفاقی ممکن است رخ دهد ، از به چالش کشیدن سنت ها تا تعریف فعالیت های مختلف برای فضاهای خالی.
عناصر تنها در فضای خالی می تواند مسیر را تعریف کرده و جمعیت را به داخل برج هدایت کند.
فضاهای زیر زمین به خارج از برج هدایت میشوند زیرا شکل و بازتابی از داخل و فضاهای خالی داخلی هستند و تداوم از داخل به خارج برج را تداعی میکنند .
کتابخانه
میزان زیاد پیچیدگی نتیجه اتصال و تداخل نهایی ترکیب هاست . فضاهای ایجاد شده نتیجه احاطه نمادهای فیزیکی و فضاهای غیر مادی است که مانند حباب واقعیت های کوچک و کوچک مقیاسی را نشان میدهد . دو اتصال عمودی از زمین آغاز شده و تا طبقه ای که در آن سازه حمایتی وجود دارد ادامه میابد .
عناصر فضاهای داخلی را فشرده میکند و رمپ مسیر را بدون وقفه دنبال و تعریف میکند .
این افزایش ارتباط به لطف دال مورب ، پلان آزاد ، ایجاد تبادل مستمر بین پلان ها در عین افزایش ارتباط فیزیکی و بصری است .
باغ هنر
اتحاد بین عناصر کوچک ، بزرگی و تکامل به فضا میبخشد و همین باز مجدد به تک تک عناصر باز میگردد .
تکرار یک شکل تعریف شده بصورت منظم ، جنس فضا را نشان میدهد . طراحی سعی در ایجاد حس ناپایداری دارد و خودش را تدریجا محو میکند .